1. Fysicochemische eigenschappen
Benzoëzuur(Benzeencarbonzuur) is het eenvoudigste aromatische zuur met een zwakke zuurgraad (dissociatieconstante 4,20). Het is licht oplosbaar in water, maar gemakkelijk oplosbaar in organische oplosmiddelen zoals ethanol. Door zijn sterke lipofiliteit kan het microbiële celmembranen binnendringen en antibacteriële effecten uitoefenen door de opname van aminozuren te remmen, de activiteit van ademhalingsenzymen te verstoren en acetyl-CoA-condensatiereacties te voorkomen.

2. Antimicrobieel spectrum: Effectief tegen bacteriën, schimmels en gisten, met een bijzonder versterkte conserverende werking in zure omgevingen (bijvoorbeeld wanneer het wordt omgezet in benzoaatzouten).

3. Metabolisme en veiligheid

Bij dieren wordt benzoëzuur voornamelijk in de lever gemetaboliseerd, waarbij ruim 85% via de urine wordt uitgescheiden als hippuurzuur. Er blijven vrijwel geen reststoffen achter en het zuur-base-evenwicht wordt niet verstoord.
Mensen en varkens vertonen vergelijkbare metabolische routes, met vrijwel volledige uitscheiding binnen 24 uur, wat wijst op een hoge veiligheid.

II. Specifieke toepassingen in diervoeder

Regelgeving en doseringsnormen

EUSinds 2003 is benzoëzuur toegestaan ​​als zuurteregelaar in varkensvoer in een concentratie van 0,5%~1,0%.
China: Vermeld als pH-regelaar en conserveermiddel in deCatalogus van diervoederadditieven (2013), zonder expliciete doseringslimieten, maar met verwijzing naar voedselnormen van 0,2~1,0 g/kg.

Functies en werkzaamheid

Antibiotica alternatiefNa het verbod op antibiotica in de EU in 2006 werd benzoëzuur een belangrijk vervanger vanwege de breedspectrum antimicrobiële eigenschappen ervan. Het is vooral effectief bij het voorkomen van diarree na het spenen en het bevorderen van de groei van biggen.
GroeiprestatiesUit onderzoek blijkt dat het toevoegen van 0,5% benzoëzuur de voeropname en gewichtstoename van gespeende biggen verbetert.

Vergelijking met andere additieven

Vergeleken met kaliumdiformiaat wordt benzoëzuur sneller opgenomen in de voordarm en is er een coatingtechnologie nodig om in te werken op de dikke darm, terwijl kaliumdiformiaat zich direct richt op de twaalfvingerige darm en daardoor een hogere antimicrobiële efficiëntie biedt.