1. Właściwości fizykochemiczne
Kwas benzoesowy(kwas benzenokarboksylowy) jest najprostszym kwasem aromatycznym o słabej kwasowości (stała dysocjacji 4,20). Jest słabo rozpuszczalny w wodzie, ale łatwo rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak etanol. Ze względu na silną lipofilowość może przenikać przez błony komórkowe drobnoustrojów i wywierać działanie przeciwbakteryjne poprzez hamowanie wychwytu aminokwasów, zakłócanie aktywności enzymów oddechowych i zapobieganie reakcjom kondensacji acetylo-CoA.

2. Spektrum przeciwbakteryjne:Skuteczny w zwalczaniu bakterii, pleśni i drożdży, ze szczególnie wzmocnionym działaniem konserwującym w środowisku kwaśnym (np. po przekształceniu w sole benzoesanowe).

3. Metabolizm i bezpieczeństwo

U zwierząt kwas benzoesowy jest metabolizowany głównie w wątrobie, a ponad 85% wydalane jest z moczem w postaci kwasu hipurowego, nie pozostawiając praktycznie żadnych pozostałości i nie powodując zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej.
U ludzi i świń występują podobne szlaki metaboliczne, a wydalanie następuje niemal całkowicie w ciągu 24 godzin, co wskazuje na wysokie bezpieczeństwo.

II. Specyficzne zastosowania w paszach

Przepisy i normy dawkowania

EU:Od 2003 roku kwas benzoesowy jest dozwolony jako zakwaszacz w paszach dla świń w stężeniu 0,5%~1,0%.
Chiny:Wymieniony jako regulator pH i środek konserwujący wKatalog dodatków paszowych (2013), bez wyraźnych ograniczeń dawkowania, ale odnosząc się do norm żywnościowych 0,2~1,0 g/kg.

Funkcje i skuteczność

Alternatywa dla antybiotyków:Po wprowadzeniu w 2006 r. zakazu stosowania antybiotyków w UE kwas benzoesowy stał się kluczowym zamiennikiem ze względu na szerokie spektrum właściwości przeciwdrobnoustrojowych, szczególnie w zapobieganiu biegunce poodsadzeniowej (PWD) i przyspieszeniu wzrostu prosiąt.
Wydajność wzrostuBadania wykazują, że dodanie 0,5% kwasu benzoesowego poprawia pobieranie paszy i przyrost masy ciała u odsadzonych prosiąt.

Porównanie z innymi dodatkami

W porównaniu do dimrówczanu potasu, kwas benzoesowy wchłania się szybciej w jelicie przednim i wymaga specjalnej technologii powlekania, aby działać w jelicie tylnym, podczas gdy dimrówczan potasu działa bezpośrednio w dwunastnicy, zapewniając wyższą skuteczność przeciwdrobnoustrojową.