پاسخ Penaeus vannamei به عوامل محیطی تغییر یافته "پاسخ استرس" نامیده می شود و جهش شاخص های فیزیکی و شیمیایی مختلف در آب همگی از عوامل استرس زا هستند.هنگامی که میگوها به تغییرات عوامل محیطی پاسخ دهند، توانایی ایمنی آنها کاهش می یابد و انرژی فیزیکی زیادی مصرف می شود.اگر دامنه تغییر عوامل استرس زا زیاد نباشد و زمان طولانی نباشد، میگو می تواند با آن کنار بیاید و آسیب زیادی ایجاد نخواهد کرد.برعکس، اگر زمان استرس بیش از حد طولانی باشد، تغییر بزرگ است، فراتر از سازگاری میگو، میگو بیمار می شود یا حتی می میرد.

Ⅰ.علائم واکنش استرس میگو به شرح زیر بود

1. ریش قرمز، بادبزن دم قرمز و بدن قرمز میگو (که معمولا به عنوان بدن قرمز استرس شناخته می شود).

2. مواد را به شدت کاهش دهید، حتی مواد نخورید، در امتداد استخر شنا کنید

3. پریدن به داخل برکه بسیار آسان است

4. آبشش های زرد، آبشش های سیاه و سبیل های شکسته به راحتی نمایان می شوند.

Ⅱ، علل پاسخ استرس میگو به شرح زیر بود:

1. جهش فاز جلبک: مانند مرگ ناگهانی جلبک، رنگ آب شفاف یا رشد بیش از حد جلبک، و رنگ آب خیلی غلیظ.

2. تغییرات آب و هوایی، مانند اثرات شدید آب و هوایی مانند هوای سرد، طوفان، بارندگی مداوم، طوفان باران، روز ابری، اختلاف دمای زیاد بین سرد و گرم: طوفان باران و بارندگی مداوم باعث جمع شدن آب باران در سطح استخر میگو می شود.بعد از بارندگی دمای آب سطحی کمتر و دمای پایین آب بیشتر می شود که باعث همرفت آب می شود و تعداد زیادی از جلبک های فتوسنتزی به دلیل عدم وجود جلبک های فتوسنتز می میرند (تغییر آب).در این حالت، آب هیپوکسی شدیدی را تجربه می کند.تعادل میکرو اکولوژیکی بدن آب به هم می خورد و میکروارگانیسم های مضر به مقدار زیاد منتشر می شوند (آب سفید و کدر می شود) که به راحتی باعث تجزیه مواد آلی کف حوضچه و تولید سولفید هیدروژن و نیتریت در حالت بی هوازی می شود. انباشتگی ایجاد می کند که باعث مسمومیت و مرگ میگو می شود.

3. جهش شاخص های فیزیکی و شیمیایی در بدنه آبی: جهش دمای آب، شفافیت، مقدار pH، نیتروژن آمونیاکی، نیتریت، سولفید هیدروژن و سایر شاخص ها نیز باعث می شود که میگو پاسخ استرس ایجاد کند.

4. جایگزینی ترم خورشیدی: به دلیل تغییر شرایط خورشیدی، آب و هوای غیرقابل پیش بینی، اختلاف دما زیاد و جهت باد نامشخص، این تغییر برای مدت طولانی به طول می انجامد که باعث می شود عوامل فیزیکی و شیمیایی بدنه آبی میگو به شدت تغییر کند که باعث می شود. استرس شدید میگو برای شیوع ویروس و زهکشی استخر در مقیاس بزرگ.

5. استفاده از حشره کش های محرک، داروهای جلبکی مانند سولفات مس، سولفات روی یا ضدعفونی کننده های حاوی کلر می تواند پاسخ استرس قوی به میگو داشته باشد.

Ⅲ، پیشگیری و درمان واکنش استرس

1. کیفیت آب و رسوب باید مرتباً بهبود یابد تا از انحراف آب جلوگیری شود.

مکمل منبع کربن می تواند کیفیت آب را بهبود بخشد و از سقوط جلبک ها جلوگیری کند.

2. در صورت باد شدید، طوفان باران، رعد و برق، روز بارانی، باد شمالی و سایر آب و هوای بد، تغذیه باید به موقع به بدنه آب اضافه شود تا از بروز واکنش استرس جلوگیری شود.

3. مقدار مکمل آب نباید خیلی زیاد باشد، به طور کلی حدود 250 پیکسل مناسب است.محصولات ضد استرس را می توان برای کاهش واکنش استرس استفاده کرد.

4. به طور مکرر به تغییرات آب و هوا توجه کنید و از محصولات ضد استرس برای تنظیم به موقع کیفیت آب استفاده کنید.

5. پس از پوسته‌گیری زیاد، میگوها باید به موقع با کلسیم مکمل شوند تا به سرعت پوسته آن سفت شود و واکنش استرس کاهش یابد.