Organische osmolyten zijn een soort chemische stoffen die de metabolische specificiteit van cellen behouden en weerstand bieden aan de osmotische werkdruk om de macromoleculaire formule te stabiliseren.Bijvoorbeeld suiker, polyetherpolyolen, koolhydraten en verbindingen, betaïne is een belangrijke organische permeabele stof.

Uit bestaand wetenschappelijk onderzoek blijkt dat hoe hoger de droogte of het zoutgehalte van de natuurlijke omgeving, hoe hoger het betaïnegehalte in microbiële cellen.

01

Huidcellen veranderen de concentratie osmolyt in cellen afhankelijk van de geaccumuleerde of vrijgegeven organische osmolyt, om zo het volume en de waterbalans van cellen dynamisch te behouden.

Wanneer de externe hoge osmotische werkdruk, zoals epidermale uitdroging van de huid of ultraviolette straling, een grote uitstroom van osmotische substantie in de huidcellen zal veroorzaken, wat resulteert in apoptose van de buitenste huidcellen, en betaïne-osmotische substantie kan het hele proces aanzienlijk remmen.

Wanneer betaïne wordt gebruikt in producten voor persoonlijke verzorging, wordt het gebruikt als een organische penetrant om de penetratiebalans van cellen te behouden op basis van de penetratie in de cuticula van de huid, om zo het vochtgehalte van de huidoppervlakte te verbeteren.Het unieke vochtinbrengende principe van betaïne zorgt ervoor dat de hydraterende eigenschappen verschillen van die van gewone vochtinbrengende crèmes.

02

Vergeleken met hyaluronzuurgel kunnen bieten zelfs in lage concentraties nog steeds het daadwerkelijke effect van langdurige hydratatie hebben.

Het diepe vochtinbrengende Vichy-fonteinproduct van L'Oréal voegt dergelijke ingrediënten toe.Zijn diep hydraterende reclame voor "kraanwater" beweert dat het product het diepgewortelde vocht van de huid met minder water naar de huid kan trekken, om zo de oppervlaktehuid met voldoende water te bevorderen.