1: Επιλογή χρόνου απογαλακτισμού

Με την αύξηση του βάρους των χοιριδίων αυξάνεται σταδιακά η ημερήσια απαίτηση σε θρεπτικά συστατικά.Μετά την αιχμή της περιόδου σίτισης, τα χοιρίδια θα πρέπει να απογαλακτίζονται έγκαιρα ανάλογα με την απώλεια βάρους και λίπους των χοιρομητέρων.Οι περισσότερες εκμεταλλεύσεις μεγάλης κλίμακας επιλέγουν τον απογαλακτισμό για περίπου 21 ημέρες, αλλά η απαίτηση της τεχνολογίας παραγωγής είναι υψηλή για τον απογαλακτισμό 21 ημερών.Τα αγροκτήματα μπορούν να επιλέξουν τον απογαλακτισμό για 21-28 ημέρες ανάλογα με την κατάσταση του σώματος των χοιρομητέρων (απώλεια λίπους < 5 mm, απώλεια σωματικού βάρους < 10-15 kg).

2: Επίδραση του απογαλακτισμού στα γουρουνάκια

Το άγχος των απογαλακτισμένων χοιριδίων περιλαμβάνει: μετατροπή τροφής, από υγρή τροφή σε στερεή τροφή.Το περιβάλλον σίτισης και διαχείρισης άλλαξε από αίθουσα τοκετού σε φυτώριο.Η συμπεριφορά του τσακωμού μεταξύ ομάδων και ο ψυχικός πόνος των απογαλακτισμένων χοιριδίων μετά την έξοδο από χοιρομητέρες.

Σύνδρομο στρες απογαλακτισμού (pwsd)

Αναφέρεται σε σοβαρή διάρροια, απώλεια λίπους, χαμηλό ποσοστό επιβίωσης, κακή χρησιμοποίηση τροφής, αργή ανάπτυξη, στασιμότητα της ανάπτυξης και ανάπτυξης, ακόμη και στον σχηματισμό δύσκαμπτων χοίρων που προκαλούνται από διάφορους παράγοντες στρες κατά τον απογαλακτισμό.

Οι κύριες κλινικές εκδηλώσεις ήταν οι εξής

Πρόσληψη τροφής για χοίρους:

Μερικά χοιρίδια δεν τρώνε καμία τροφή εντός 30-60 ωρών από τον απογαλακτισμό, τη στασιμότητα της ανάπτυξης ή την αρνητική αύξηση βάρους (κοινώς γνωστή ως απώλεια λίπους) και ο κύκλος σίτισης παρατείνεται περισσότερο από 15-20 ημέρες.

Διάρροια:

Το ποσοστό διάρροιας ήταν 30-100%, με μέσο όρο 50%, και το ποσοστό σοβαρής θνησιμότητας ήταν 15%, συνοδευόμενο από οίδημα.

Μειωμένη ανοσία:

Η διάρροια οδηγεί σε μειωμένη ανοσία, εξασθενημένη αντίσταση στις ασθένειες και εύκολη δευτερογενή μόλυνση άλλων ασθενειών.

Οι παθολογικές αλλαγές ήταν οι εξής

Η μόλυνση από παθογόνους μικροοργανισμούς είναι μια από τις κύριες αιτίες διάρροιας που προκαλείται από το σύνδρομο στρες σε απογαλακτισμένα χοιρίδια.Η διάρροια που προκαλείται από βακτηριακή μόλυνση προκαλείται συνήθως από παθογόνο Escherichia coli και σαλμονέλα.Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι κατά τη γαλουχία, επειδή τα αντισώματα του μητρικού γάλακτος και άλλοι αναστολείς στο γάλα αναστέλλουν την αναπαραγωγή του E. coli, τα χοιρίδια γενικά δεν αναπτύσσουν αυτή την ασθένεια.

Μετά τον απογαλακτισμό, τα πεπτικά ένζυμα στα έντερα των χοιριδίων μειώνονται, η ικανότητα πέψης και απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών της τροφής μειώνεται, η αλλοίωση και η ζύμωση των πρωτεϊνών αυξάνονται στο τελευταίο τμήμα του εντέρου και η παροχή μητρικών αντισωμάτων διακόπτεται, με αποτέλεσμα την πτώση της ανοσίας, που είναι εύκολο να προκαλέσει μόλυνση και διάρροια.

Φυσιολογικά:

Η έκκριση γαστρικού οξέος ήταν ανεπαρκής.Μετά τον απογαλακτισμό, η πηγή του γαλακτικού οξέος τερματίζεται, η έκκριση γαστρικού οξέος είναι ακόμα πολύ μικρή και η οξύτητα στο στομάχι των χοιριδίων είναι ανεπαρκής, γεγονός που περιορίζει την ενεργοποίηση του πεψινογόνου, μειώνει τον σχηματισμό πεψίνης και επηρεάζει την πέψη του ζωοτροφές, ειδικά πρωτεΐνες.Η τροφή με δυσπεψία παρέχει συνθήκες για την αναπαραγωγή του παθογόνου Escherichia coli και άλλων παθογόνων βακτηρίων στο λεπτό έντερο, ενώ αναστέλλεται η ανάπτυξη του Lactobacillus, οδηγεί σε δυσπεψία, διαταραχή της εντερικής διαπερατότητας και διάρροια στα χοιρίδια, που εμφανίζουν σύνδρομο στρες.

Τα πεπτικά ένζυμα στο γαστρεντερικό σωλήνα ήταν λιγότερα.Στην ηλικία των 4-5 εβδομάδων, το πεπτικό σύστημα των χοιριδίων ήταν ακόμη ανώριμο και δεν μπορούσε να εκκρίνει αρκετά πεπτικά ένζυμα.Ο απογαλακτισμός των χοιριδίων είναι ένα είδος στρες, το οποίο μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητα και τη δραστηριότητα των πεπτικών ενζύμων.Απογαλακτισμένα χοιρίδια από το μητρικό γάλα έως τις φυτικές ζωοτροφές, δύο διαφορετικές πηγές διατροφής, σε συνδυασμό με τροφή υψηλής ενέργειας και υψηλής πρωτεΐνης, με αποτέλεσμα διάρροια λόγω δυσπεψίας.

Παράγοντες τροφοδοσίας:

Λόγω της λιγότερης έκκρισης γαστρικού υγρού, των λιγότερων τύπων πεπτικών ενζύμων, της χαμηλής ενζυμικής δραστηριότητας και της ανεπαρκούς περιεκτικότητας σε γαστρικό οξύ, εάν η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη στη ζωοτροφή είναι πολύ υψηλή, θα προκαλέσει δυσπεψία και διάρροια.Η υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά στις ζωοτροφές, ειδικά ζωικό λίπος, είναι εύκολο να προκαλέσει διάρροια σε απογαλακτισμένα χοιρίδια.Η φυτική λεκτίνη και η αντιθρυψίνη στις ζωοτροφές μπορούν να μειώσουν το ποσοστό χρησιμοποίησης των προϊόντων σόγιας για τα χοιρίδια.Η αντιγονική πρωτεΐνη στην πρωτεΐνη σόγιας μπορεί να προκαλέσει εντερική αλλεργική αντίδραση, ατροφία λαχνών, να επηρεάσει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και τελικά να οδηγήσει σε σύνδρομο στρες απογαλακτισμού στα χοιρίδια.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες:

Όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας υπερβαίνει τους 10 ° Όταν η υγρασία είναι πολύ υψηλή, η συχνότητα της διάρροιας θα αυξηθεί επίσης.

3: Ελεγχόμενη χρήση του στρες απογαλακτισμού

Η αρνητική απάντηση στο στρες απογαλακτισμού θα προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη στα χοιρίδια, συμπεριλαμβανομένης της ατροφίας των λαχνών του λεπτού εντέρου, της εμβάθυνσης της κρύπτης, της αρνητικής αύξησης βάρους, της αυξημένης θνησιμότητας κ.λπ., και επίσης θα προκαλέσει διάφορες ασθένειες (όπως ο στρεπτόκοκκος).Η απόδοση ανάπτυξης των χοιριδίων με βαθιές οφθαλμικές κόγχες και γλουτιαία αυλάκωση μειώθηκε σημαντικά και ο χρόνος σφαγής θα αυξηθεί περισσότερο από ένα μήνα.

Πώς να ελέγξετε τη χρήση του στρες απογαλακτισμού, να κάνετε τα χοιρίδια να βελτιώσουν σταδιακά το επίπεδο σίτισης, είναι το περιεχόμενο του συστήματος τεχνολογίας τριών επιπέδων, θα κάνουμε μια λεπτομερή περιγραφή στις παρακάτω ενότητες.

Προβλήματα στον απογαλακτισμό και τη φροντίδα

1: Περισσότερη απώλεια λίπους (αρνητική αύξηση βάρους) σημειώθηκε στον απογαλακτισμό ≤ 7d.

2: Το ποσοστό των αδύναμων δύσκαμπτων χοίρων αυξήθηκε μετά τον απογαλακτισμό (μετάβαση απογαλακτισμού, ομοιομορφία γέννησης).

3: Το ποσοστό θανάτου αυξήθηκε.

Ο ρυθμός ανάπτυξης των χοίρων μειώθηκε με την αύξηση της ηλικίας.Τα χοιρίδια εμφάνισαν υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης πριν από 9-13 β.Ο τρόπος για να λάβετε την καλύτερη οικονομική ανταμοιβή είναι πώς να αξιοποιήσετε πλήρως το πλεονέκτημα ανάπτυξης σε αυτό το στάδιο!

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από τον απογαλακτισμό έως τα 9-10w, αν και το παραγωγικό δυναμικό των χοιριδίων ήταν πολύ υψηλό, δεν ήταν ιδανικό για την πραγματική παραγωγή χοίρων.

Πώς να επιταχύνετε τον ρυθμό ανάπτυξης των χοιριδίων και να κάνετε το βάρος των 9W να φτάσει τα 28-30 κιλά είναι το κλειδί για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της εκτροφής χοίρων, υπάρχουν πολλοί σύνδεσμοι και διαδικασίες που πρέπει να γίνουν.

Η πρώιμη εκπαίδευση του νερού και της τροφής μπορεί να κάνει τα χοιρίδια να κατακτήσουν τις δεξιότητες του πόσιμου νερού και της διατροφής τους, οι οποίες μπορούν να αξιοποιήσουν το σούπερ τροφικό αποτέλεσμα του στρες απογαλακτισμού, να βελτιώσουν το επίπεδο σίτισης των χοιριδίων και να παίξουν πλήρως το δυναμικό ανάπτυξης των χοιριδίων πριν από τα 9 10 εβδομάδες?

Η πρόσληψη τροφής εντός 42 ημερών μετά τον απογαλακτισμό καθορίζει τον ρυθμό ανάπτυξης όλης της ζωής!Η ελεγχόμενη χρήση του στρες απογαλακτισμού για τη βελτίωση του επιπέδου πρόσληψης τροφής μπορεί να αυξήσει την πρόσληψη τροφής ηλικίας 42 ημερών σε υψηλότερο επίπεδο όσο το δυνατόν περισσότερο.

Οι ημέρες που χρειάζονται τα χοιρίδια για να φτάσουν τα 20 κιλά σωματικού βάρους μετά τον απογαλακτισμό (21 ημέρες) έχουν μεγάλη σχέση με τη διατροφική ενέργεια.Όταν η εύπεπτη ενέργεια της δίαιτας φτάσει τις 3,63 μεγαθερμίδες/κιλό, μπορεί να επιτευχθεί η καλύτερη αναλογία τιμής απόδοσης.Η εύπεπτη ενέργεια της κοινής δίαιτας διατήρησης δεν μπορεί να φτάσει τις 3,63 μεγαθερμίδες/κιλό.Στην πραγματική διαδικασία παραγωγής, κατάλληλα πρόσθετα όπως "Τριβουτυρίνη,Diludine" της Shandong E.Fine μπορεί να επιλεγεί για να βελτιώσει την εύπεπτη ενέργεια της δίαιτας, Προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη απόδοση κόστους.

Το διάγραμμα δείχνει:

Η συνέχεια της ανάπτυξης μετά τον απογαλακτισμό είναι πολύ σημαντική!Η βλάβη στο πεπτικό σύστημα ήταν η μικρότερη.

Ισχυρή ανοσία, λιγότερη μόλυνση από ασθένειες, σωστή πρόληψη φαρμάκων και διάφορα εμβόλια, υψηλό επίπεδο υγείας.

Η αρχική μέθοδος σίτισης: τα χοιρίδια απογαλακτίστηκαν, μετά έχασαν το λίπος του γάλακτος, μετά ανακτήθηκαν και μετά κέρδισαν βάρος (περίπου 20-25 ημέρες), γεγονός που παρέτεινε τον κύκλο σίτισης και αύξησε το κόστος αναπαραγωγής.

Τρέχουσες μέθοδοι σίτισης: μείωση της έντασης του στρες, συντόμευση της διαδικασίας στρες των χοιριδίων μετά τον απογαλακτισμό, ο χρόνος σφαγής θα μειωθεί.

Τελικά, μειώνει το κόστος και βελτιώνει το οικονομικό όφελος

Σίτιση μετά τον απογαλακτισμό

Η αύξηση βάρους την πρώτη εβδομάδα του απογαλακτισμού είναι πολύ σημαντική（ Αύξηση βάρους την πρώτη εβδομάδα: 1 κιλό;160-250 g / κεφάλι / W;) Εάν δεν κερδίσετε βάρος ή ακόμα και χάσετε βάρος την πρώτη εβδομάδα, θα οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες.

Τα πρώιμα απογαλακτισμένα χοιρίδια απαιτούν υψηλή αποτελεσματική θερμοκρασία (26-28 ℃) την πρώτη εβδομάδα (το κρύο στρες μετά τον απογαλακτισμό θα οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες): μειωμένη πρόσληψη τροφής, μειωμένη πεπτικότητα, μειωμένη αντοχή στις ασθένειες, διάρροια και σύνδρομο πολλαπλής αποτυχίας συστήματος.

Συνεχίστε να ταΐζετε τροφές πριν τον απογαλακτισμό (υψηλή γευστικότητα, υψηλή πεπτικότητα, υψηλή ποιότητα)

Μετά τον απογαλακτισμό, τα χοιρίδια πρέπει να ταΐζονται το συντομότερο δυνατό για να εξασφαλιστεί η συνεχής παροχή εντερικής διατροφής.

Μια μέρα μετά τον απογαλακτισμό, διαπιστώθηκε ότι η κοιλιά των χοιριδίων ήταν συρρικνωμένη, γεγονός που έδειχνε ότι δεν είχαν αναγνωρίσει ακόμη τη τροφή, επομένως πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να παρακινηθούν να φάνε το συντομότερο δυνατό.Νερό?

Για τον έλεγχο της διάρροιας, πρέπει να επιλέγονται φάρμακα και πρώτες ύλες.

Η επίδραση των χοιριδίων πρώιμου απογαλακτισμού και των αδύναμων χοιριδίων που τρέφονται με παχιά τροφή είναι καλύτερη από αυτή της ξηρής τροφής.Η παχιά τροφή μπορεί να ενθαρρύνει τα χοιρίδια να φάνε το συντομότερο δυνατό, να αυξήσει την πρόσληψη τροφής και να μειώσει τη διάρροια