အပူချိန် တဖြည်းဖြည်း တိုးလာသည်နှင့်အမျှ အဏုဇီဝသက်ရှိများ၏ ကြီးထွားမှုနှုန်းသည် အပူချိန်တိုးလာသည်နှင့်အမျှ အရှိန်တက်လာသည်။ထပ်တိုး၏။ပိုတက်စီယမ်ပုံသဏ္ဍာန်ကြက်သားအစာများတွင် ဘက်တီးရီးယားပိုးမွှားများကို မြှင့်တင်ပေးကာ သေးငယ်သောဇီဝသက်ရှိများ၏ အာဟာရပြိုင်ဆိုင်မှုကို လျှော့ချပေးပြီး ဘက်တီးရီးယားကူးစက်မှုဖြစ်ပွားမှုကို လျှော့ချပေးသည်။

ကြက်မများအတွက် အသင့်တော်ဆုံး အပူချိန်မှာ 13-26 ℃ ဖြစ်သည်။ဆက်တိုက်မြင့်မားသော အပူချိန်သည် တိရိစ္ဆာန်များတွင် အပူဖိစီးမှု တုံ့ပြန်မှုများကို ဆက်တိုက်ဖြစ်စေသည်။

 အစားအသောက် စားသုံးမှု လျော့နည်းခြင်း၏ အကျိုးဆက်- အစားအစာ စားသုံးမှု လျော့နည်းလာသောအခါ စွမ်းအင်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ် စားသုံးမှု လျော့နည်းသွားသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ သောက်သုံးရေ တိုးလာခြင်းကြောင့် အူအတွင်းရှိ အစာခြေအင်ဇိုင်းများ၏ အာရုံစူးစိုက်မှု လျော့နည်းလာပြီး အစာခြေလမ်းကြောင်း ဖြတ်သန်းသွားသည့်အချိန် တိုတောင်းလာကာ အာဟာရများ၏ အစာချေဖျက်နိုင်စွမ်းကို ထိခိုက်စေသည့် အထူးသဖြင့် အမိုင်နိုအက်ဆစ်အများစု၏ အစာချေဖျက်နိုင်မှု၊ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ၊ ထို့ကြောင့် မွေးမြူရေးကြက်များ၏ ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းဆောင်ရည်ကို ထိခိုက်စေပါသည်။အဓိက စွမ်းဆောင်ချက်မှာ ကြက်ဥအလေးချိန် လျော့နည်းသွားခြင်း၊ ဥခွံများ ပါးလွှာပြီး ကြွပ်ဆတ်လာခြင်း၊ မျက်နှာပြင် ကြမ်းတမ်းလာပြီး ကြက်ဥကွဲထွက်နှုန်း တိုးလာခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။အစာစားသုံးမှု စဉ်ဆက်မပြတ် လျှော့ချခြင်းသည် ကြက်များ၏ ခံနိုင်ရည်နှင့် ကိုယ်ခံစွမ်းအား ကျဆင်းမှုနှင့် သေဆုံးမှု အများအပြားကို ဖြစ်စေသည်။ငှက်တွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ ပြန်ကောင်းလို့မရဘူး။ကြီးထွားမှုပတ်ဝန်းကျင်သည် ခြောက်သွေ့ပြီး လေ၀င်လေထွက်ကောင်းစေရန် သေချာစေရန် လိုအပ်ပြီး တိရစ္ဆာန်များ၏ ရောဂါများကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေရန် အချိန်မီ အစာအာဟာရများ စုပ်ယူမှုကို မြှင့်တင်ရန်လည်း လိုအပ်ပါသည်။

၏လုပ်ဆောင်ချက်ပိုတက်စီယမ်ပုံသဏ္ဍာန်အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။

1. အစားအစာတွင် ပိုတက်စီယမ် ပုံသဏ္ဍာန်ထည့်ခြင်းသည် တိရစ္ဆာန်များ၏ အူပတ်ဝန်းကျင်ကို တိုးတက်စေကာ အစာအိမ်နှင့် အူသိမ်၏ pH တန်ဖိုးကို လျှော့ချပေးပြီး အကျိုးပြုဘက်တီးရီးယားများ ကြီးထွားမှုကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်။

2. ပိုတက်စီယမ် dicarboxylateဥရောပသမဂ္ဂမှ အတည်ပြုထားသော ပဋိဇီဝဆေး အစားထိုးတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ၎င်းတွင် ဘက်တီးရီးယားနှင့် ကြီးထွားမှုကို မြှင့်တင်ပေးသည့် လုပ်ဆောင်ချက်ပါရှိသည်။ပိုတက်စီယမ်ဓါတ်ပုံသဏ္ဍာန်သည် အစာခြေလမ်းကြောင်းရှိ anaerobes၊ Escherichia coli နှင့် Salmonella တို့၏ ပါဝင်မှုကို သိသိသာသာ လျှော့ချနိုင်ပြီး တိရစ္ဆာန်များ၏ ရောဂါများကို ခုခံနိုင်စွမ်းကို တိုးတက်စေသည်။

3. ရလဒ်တွေအရ 85%၊ပိုတက်စီယမ်ပုံသဏ္ဍာန်တိရိစ္ဆာန်များ၏ အူနှင့် အစာအိမ်မှတဆင့် ဖြတ်သန်းနိုင်ပြီး ပြီးပြည့်စုံသော ပုံစံဖြင့် duodenum သို့ ဝင်ရောက်နိုင်သည်။အစာခြေလမ်းကြောင်းတွင် ပိုတက်စီယမ် ဒိုင်ကာဘောစီလိတ် ထုတ်လွှတ်မှုသည် နှေးကွေးပြီး ကြားခံစွမ်းရည် မြင့်မားသည်။၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်များ၏ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းအတွင်း အချဉ်ဓာတ်လွန်ကဲစွာ အတက်အကျကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး အစာအဖြစ် ပြောင်းလဲနှုန်းကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်။၎င်း၏ အထူးနှေးနှေးထုတ်လွှတ်မှု အာနိသင်ကြောင့်၊ အက်ဆစ်ဓာတ်ပါဝင်မှုသည် အခြားအသုံးများသော Compound Acidifiers များထက် ပိုမိုကောင်းမွန်ပါသည်။

4. ပိုတက်စီယမ်ပုံသဏ္ဍာန်ကို ပေါင်းထည့်ခြင်းသည် ပရိုတင်းနှင့် စွမ်းအင်များ၏ စုပ်ယူမှုနှင့် အစာချေမှုကို မြှင့်တင်နိုင်ပြီး နိုက်ထရိုဂျင်၊ ဖော့စဖရပ်နှင့် အခြားဒြပ်စင်များ၏ အစာခြေခြင်းနှင့် စုပ်ယူမှုကို တိုးတက်စေသည်။

5. ၏အဓိကအစိတ်အပိုင်းများပိုတက်စီယမ် dicarboxylateသဘာဝနှင့် တိရိစ္ဆာန်များတွင် သဘာဝအတိုင်းတည်ရှိသော ဖော်မ့်အက်ဆစ်နှင့် ပိုတက်စီယမ်ဖောမတ်စ်တို့ဖြစ်သည်။၎င်းတို့သည် နောက်ဆုံးတွင် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်နှင့် ရေအဖြစ်သို့ ဇီဝဖြစ်စဉ်အဖြစ် အသွင်ပြောင်းသွားပြီး ဇီဝရုပ်ကြွင်းများ အပြည့်အဝရှိသည်။