DMPT, nr CAS: 4337-33-1.Najlepszeatraktant wodnyTeraz!

DMPTznana jako dimetylo-β-propiotetyna, jest powszechnie obecna w wodorostach i halofitycznych roślinach wyższych.DMPT ma promujący wpływ na metabolizm żywieniowy ssaków, drobiu i zwierząt wodnych (ryb i krewetek).DMPT jest substancją o najsilniejszym działaniu wabiącym zwierzęta wodne spośród wszystkich znanych związków zawierających grupy (CH) i S.

1. Źródło DMPT

Pochodzi głównie z siarczku dimetylu (DMS) produkowanego przez Polysiphonia fastigataDMPT, który jest również skutecznym donorem metylu w algach i głównym regulatorem osmotycznym glonów i rośliny błotnistej Spartina angelica, jest również DMPT.Zawartość DMPT różni się w zależności od rodzaju wodorostów, a zawartość tego samego rodzaju wodorostów również różni się w różnych porach roku.DMPT może znacznie przyspieszyć żerowanie i wzrost różnych ryb słodkowodnych.Indukujące żerowanie działanie DMPT różni się od innych substancji, takich jak L-aminokwasy czy nukleotydy, i ma wpływ na odżywianie i wzrost prawie wszystkich zwierząt wodnych.

2.1 Skuteczne ligandy jako receptory smaku

Badania nad receptorami w chemicznych narządach zmysłów ryb, które mogą oddziaływać z grupami (CH) S, są nadal puste.Na podstawie istniejących wyników eksperymentów behawioralnych można stwierdzić, że ryby zdecydowanie posiadają receptory smaku, które mogą oddziaływać ze związkami o niskiej masie cząsteczkowej zawierającymi grupy (CH), N - i (CH2) 2S -.

2.2 Jako donor metylu

Grupy (CH) i S naDMPTcząsteczki są źródłem grup metylowych niezbędnych do metabolizmu składników odżywczych zwierząt.Istnieją dwa rodzaje metylotransferaz (EC2.1.1.3 i EC2.1.1.5) w wątrobie zwierzęcej, które są wykorzystywane przez zwierzęta (CH) i S.

Stwierdzono, że stężenie DMPT i stopień emisji DMS w komórkach wodorostów wzrastały wraz ze wzrostem zasolenia pożywki hodowlanej wodorostów (Hymenonas carterae).

DMPTjest wzbogacony w komórki wielu fitoplanktonu, alg i mięczaków symbiotycznych, takich jak małże i korale, a także w ciała kryla i ryb.Iida i in.(1986) potwierdzili, że zawartość DMPT i produkcja DMS w rybach są dodatnio skorelowane z zawartością DMPT w ich diecie, co wskazuje, że ryż DMPT u zwierząt pochodzi z przynęty i przedostaje się do organizmu człowieka poprzez łańcuch pokarmowy w ekosystemach morskich .Algi mogą syntetyzować DMPT i gromadzić go w organizmie w dużych ilościach (3-5 mmol/l).DMPT w rybach i mięczakach jest zbliżony do ich poziomów w diecie, a stężenie DMPT wykazuje tendencję spadkową w kolejności dla alg (1 mmol/l), mięczaków (0,1 mmol/l) i ryb (0,01 mmol/l). Ł.).

Fizjologiczny mechanizmDMPTDziałanie

W ostatnich latach badania wykazały, że DMPT ma promujący wpływ na zachowanie żywieniowe i wzrost różnych ryb morskich i słodkowodnych, skorupiaków i skorupiaków, co może poprawić ich zdolności antystresowe i wysiłkowe, a także uzupełniać kluczowe enzymy z grupy metylowej o niskim stężeniu w diecie.Stosując wątrobę dorady jako materiał doświadczalny i różne związki zawierające grupy (CH) i S - jako substraty, stwierdzono, że E C.2.1.1.3 i E. Aktywność enzymu jest najwyższa, gdy jako substrat stosuje się DMPT.

3. Wpływ żywieniowy DMPT na zwierzęta wodne

Do badania zachowania podczas gryzienia i do eksperymentów elektrofizjologicznych na rybach morskich i słodkowodnych wykorzystano dwadzieścia niskocząsteczkowych związków organicznych zawierających (CH) i grupy S.Stwierdzono, że DMPT najsilniej wpływa na zachowanie podczas gryzienia trzech rodzajów ryb, w tym tuńczyka słodkowodnego, karpia i karasia czarnego (Carassius auratus cuviera).Znacząco wpłynęło to również na zachowanie żerowania prawdziwej łuski morskiej (Pagrus major) i pięciu łusek (Seriola quinquera diata).

Zmieszać DMPT i inne związki zawierające siarkę w stężeniu 1,0 mmol/L.na różne diety eksperymentalne i zastąpić grupę kontrolną wodą destylowaną w celu przeprowadzenia testów reakcji na żerowanie na karaśu.Wyniki pokazały, że w pierwszych czterech grupach eksperymentów grupa DMPT miała średnio o 126 wyższą częstotliwość gryzienia niż grupa kontrolna;W drugim eksperymencie obejmującym 5 grup, grupa DMPT była 262,6 razy większa niż grupa kontrolna.W eksperymencie porównawczym z glutaminą stwierdzono, że przy stężeniu 1,0 mmol/l.