تریبوتیرین از یک مولکول گلیسرول و سه مولکول اسید بوتیریک تشکیل شده است.

1. اثر بر pH و غلظت اسیدهای چرب فرار

نتایج در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که مقدار pH در محیط کشت به صورت خطی کاهش یافته و غلظت کل اسیدهای چرب فرار (tvfa)، اسید استیک، اسید بوتیریک و اسیدهای چرب فرار زنجیره شاخه دار (bcvfa) به صورت خطی افزایش یافته است.تریبوتیرین.

نتایج in vivo نشان داد که افزودن تری گلیسیرید باعث کاهش مصرف ماده خشک (DMI) و مقدار pH و افزایش خطی غلظت tvfa، اسید استیک، اسید پروپیونیک، اسید بوتیریک و bcvfa شد.

2. بهبود سرعت تخریب مواد مغذی

نرخ تخریب ظاهری DM، CP، NDF و ADF به صورت خطی با افزودن افزایش یافت.تریبوتیریندرونکشتگاهی.

3. بهبود فعالیت آنزیم تجزیه کننده سلولز

فعالیت زایلاناز، کربوکسی متیل سلولاز و سلولاز میکروکریستالی به صورت خطی با افزودن افزایش یافت.تریبوتیریندرونکشتگاهی.آزمایشات in vivo نشان داد که تری گلیسیرید به طور خطی فعالیت زایلاناز و کربوکسی متیل سلولاز را افزایش می دهد.

4. افزایش تولید پروتئین میکروبی

آزمایشات in vivo نشان داد که تری گلیسیرید به طور خطی مقدار روزانه آلانتوئین، اسید اوریک و پورین میکروبی جذب شده در ادرار را افزایش می دهد و سنتز نیتروژن میکروبی شکمبه را افزایش می دهد.

تریبوتیرینسنتز پروتئین میکروبی شکمبه، محتوای کل اسیدهای چرب فرار و فعالیت آنزیم های تجزیه کننده سلولز را افزایش داد و باعث تخریب و استفاده از مواد مغذی مانند ماده خشک، پروتئین خام، فیبر شوینده خنثی و فیبر شوینده اسیدی شد.

نتایج نشان داد که تریبوتیرین بر تولید و تخمیر پروتئین میکروبی شکمبه تأثیر مثبت دارد و ممکن است بر عملکرد تولید میش بالغ تأثیر مثبت داشته باشد.