Τροποποιητικό γλυκερύλιοείναι ένας εστέρας λιπαρών οξέων μικρής αλυσίδας με χημικό τύπο c15h26o6,CAS αρ.:60-01-5, μοριακό βάρος: 302,36, γνωστό και ως τριβουτυρικό γλυκερύλιο, ένα λευκό σχεδόν ελαιώδες υγρό.Σχεδόν άοσμο, με ελαφρύ λιπαρό άρωμα.Είναι εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη, χλωροφόρμιο και αιθέρα, και πολύ δύσκολο να διαλυθεί στο νερό (0,010%).Τα φυσικά προϊόντα βρίσκονται στο λίπος.

Εικόνα εφαρμογής τριγλυκεριδίων σε ζωοτροφές

Το τριγλυκερίδιο είναι πρόδρομος του βουτυρικού οξέος, το οποίο είναι εύκολο στη χρήση, ασφαλές, μη τοξικό, παρενέργειες και άοσμο.Όχι μόνο λύνει το πρόβλημα ότι το βουτυρικό οξύ είναι πτητικό σε υγρή κατάσταση και είναι δύσκολο να προστεθεί, αλλά βελτιώνει επίσης την άσχημη μυρωδιά του βουτυρικού οξέος που χρησιμοποιείται άμεσα.Επιπλέον, μπορεί να προωθήσει την υγιή ανάπτυξη του εντερικού σωλήνα των ζώων, να βελτιώσει την ανοσοποιητική ικανότητα του σώματος, να προωθήσει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών και στη συνέχεια να βελτιώσει την παραγωγική απόδοση των ζώων.Είναι ένα καλό διατροφικό πρόσθετο προϊόν προς το παρόν.

Όσον αφορά την εφαρμογή των τριγλυκεριδίων στην παραγωγή πουλερικών, έχουν γίνει πολλές δοκιμαστικές δοκιμές σύμφωνα με τις ιδιότητες του λαδιού, τις γαλακτωματοποιητικές του ιδιότητες και την εντερική ρύθμιση, όπως η προσθήκη 1~2kg45% τριγλυκεριδίων στη δίαιτα για μείωση 1~2% λαδιού στη δίαιτα, και αντικαθιστώντας τη σκόνη ορού γάλακτος με 2kg45% τριγλυκερίδια, 2kg οξινιστή και 16KG γλυκόζη, μπορεί να βελτιώσει την εντερική λειτουργία και να αντικαταστήσει τη σύνθετη δράση των αντιβιοτικών, της λακτόζης αλκοόλης και των προβιοτικών.

Τα τριγλυκερίδια μπορούν να προάγουν την ανάπτυξη των εντερικών λαχνών, να παρέχουν γρήγορα ενέργεια στον εντερικό βλεννογόνο, να ρυθμίζουν την εντερική μικροοικολογική ισορροπία και να αναστέλλουν την εντερίτιδα.Σταδιακά χρησιμοποιείται στις ζωοτροφές.Ο μηχανισμός δράσης των τριγλυκεριδίων στον εντερικό βλεννογόνο, η ικανότητα των τριγλυκεριδίων να ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και την ικανότητα τουτριγλυκεριδίωνγια την αναστολή της φλεγμονής πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω.