အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များသည် အချဉ်ဓာတ်ရှိသော အော်ဂဲနစ်ဒြပ်ပေါင်းအချို့ကို ရည်ညွှန်းသည်။အသုံးအများဆုံး အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်မှာ carboxylic acid ဖြစ်ပြီး carboxyl အုပ်စုမှ အက်စစ်ဖြစ်သည်။Calcium methoxide၊ acetic acid နှင့် အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များအားလုံးအော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များသည် အယ်လ်ကိုဟောများနှင့် ဓာတ်ပြုနိုင်ပြီး အီတလီအက်ဆစ်များ ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

ရေထွက်ပစ္စည်းများတွင် အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များ၏ အခန်းကဏ္ဍ-

1. လေးလံသောသတ္တုများ၏ အဆိပ်သင့်မှုကို သက်သာစေပြီး ငါးပုစွန်ရေတွင် မော်လီကျူး အမိုးနီးယားအဖြစ် ပြောင်းလဲကာ အဆိပ်သင့်အမိုးနီးယား၏ အဆိပ်သင့်မှုကို လျှော့ချပေးသည်။

2. အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်သည် အဆီညစ်ညမ်းမှုကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်သည်။မွေးမြူရေးကန်တွင် ဆီဖလင်များ ပါရှိသောကြောင့် အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်ကို အသုံးပြုနိုင်သည်။

3. အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များသည် ရေ၏ pH ကို ထိန်းညှိပေးပြီး ရေကိုယ်ထည်ကို ဟန်ချက်ညီစေနိုင်သည်။

4. ၎င်းသည် ရေကိုယ်ထည်၏ viscosity ကို လျှော့ချနိုင်ပြီး၊ flocculation နှင့် complexation မှတဆင့် အော်ဂဲနစ်ဒြပ်စင်များကို ပြိုကွဲစေကာ ရေကိုယ်ထည်၏ မျက်နှာပြင်တင်းမာမှုကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပါသည်။

5. အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များတွင် လေးလံသောသတ္တုများကို ရှုပ်ထွေးစေပြီး အဆိပ်အတောက်များကို လျင်မြန်စွာ ချေဖျက်ပေးနိုင်သော၊ ရေကိုယ်ထည်၏ မျက်နှာပြင်တင်းမာမှုကို လျှော့ချနိုင်ကာ ရေထဲတွင် အောက်ဆီဂျင်ကို လျင်မြန်စွာ ပျော်ဝင်စေကာ ရေတွင် အောက်ဆီဂျင်ပမာဏကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သော၊ ရေပေါ်ခေါင်းကိုထိန်းချုပ်ပါ။

အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်အသုံးပြုမှု နားလည်မှုလွဲမှားခြင်း။

1. ကန်အတွင်းရှိ နိုက်ထရိတ်သည် စံနှုန်းထက် ကျော်လွန်သောအခါ၊ အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်ကို အသုံးပြုခြင်းသည် pH ကို လျော့ကျစေပြီး နိုက်ထရိတ်၏ အဆိပ်သင့်မှုကို တိုးစေသည်။

2. ဆိုဒီယမ် thiosulfate နှင့် အသုံးမပြုနိုင်ပါ။ဆိုဒီယမ် သီအိုဆာလ်ဖတ်သည် အက်ဆစ်နှင့် ဓာတ်ပြုပြီး ဆာလဖာဒိုင်အောက်ဆိုဒ်နှင့် ဒြပ်စင်ဆာလ်ဖာများ ထွက်လာကာ မျိုးကွဲများကို အဆိပ်သင့်စေမည်ဖြစ်သည်။

3. ၎င်းကို ဆိုဒီယမ် humate ဖြင့် အသုံးမပြုနိုင်ပါ။ဆိုဒီယမ် ဟမ်မတ်သည် အယ်ကာလိုင်း အားနည်းသည်။အသုံးပြုလျှင် ထိရောက်မှု သိသိသာသာ လျော့ကျသွားမည်ဖြစ်သည်။

အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်အသုံးပြုမှုကို ထိခိုက်စေသည့်အချက်များ-

1. ထပ်လောင်းပမာဏ- တူညီသော အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်ကို ရေနေတိရစ္ဆာန်များ၏ အစာထဲသို့ ပေါင်းထည့်သောအခါ၊ သို့သော် ထုထည်၏ အာရုံစူးစိုက်မှုမှာ ကွဲပြားသည်၊ အကျိုးသက်ရောက်မှုသည် ကွဲပြားပါသည်။ကိုယ်အလေးချိန်တိုးနှုန်း၊ ကြီးထွားနှုန်း၊ အစာစားသုံးမှုနှုန်းနှင့် ပရိုတင်းထိရောက်မှု ကွာခြားချက်များ ရှိခဲ့သည်။အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်ပမာဏသည် သတ်မှတ်ထားသောအတိုင်းအတာတစ်ခုအတွင်းဖြစ်သည်။ထပ်တိုးပမာဏ တိုးလာခြင်းဖြင့် စိုက်ပျိုးထားသော မျိုးများ ကြီးထွားမှုကို မြှင့်တင်နိုင်သော်လည်း သတ်မှတ်ထားသော အတိုင်းအတာထက် ကျော်လွန်ပါက မြင့်မားသော သို့မဟုတ် နိမ့်လွန်းပါက စိုက်ပျိုးထားသော မျိုးများကြီးထွားမှုကို ဟန့်တားနိုင်ပြီး အစာစားသုံးမှုကို လျှော့ချကာ အသင့်တော်ဆုံး ထပ်ပေါင်းပမာဏ၊ အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်၏ မတူညီသော ရေနေသတ္တဝါများနှင့် ကွဲပြားလိမ့်မည်။

2. ထပ်လောင်းကာလ- ရေနေတိရစ္ဆာန်များ၏ကြီးထွားမှုအဆင့်များတွင် အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်ထည့်ခြင်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုသည် မတူညီပါ။လေ့လာမှုများအရ ၎င်းသည် ကလေးဘဝတွင် ကြီးထွားမှုကို မြှင့်တင်ပေးသည့် အာနိသင်ရှိပြီး အမြင့်ဆုံး ကိုယ်အလေးချိန် 24.8% ရှိကြောင်း သိရသည်။အရွယ်ရောက်ပြီးချိန်တွင် ၎င်းသည် ခုခံအားကို ဆန့်ကျင်ခြင်းကဲ့သို့သော အခြားရှုထောင့်များတွင် သိသာထင်ရှားသော သက်ရောက်မှုများရှိသည်။

3. အစားအစာတွင် အခြားပါဝင်ပစ္စည်းများ- အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များသည် အစားအစာတွင် အခြားပါဝင်ပစ္စည်းများနှင့် ပေါင်းစပ်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။အစာထဲတွင်ပါရှိသော ပရိုတင်းနှင့် အဆီများသည် အစာ၏ အချဉ်ဓာတ်ကို တိုးမြင့်စေပြီး အစာ၏ အရှိန်ကို လျှော့ချနိုင်ကာ စုပ်ယူမှုနှင့် ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုကို လွယ်ကူချောမွေ့စေကာ အစာစားသုံးမှုနှင့် အစာခြေစနစ်ကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။

4. ပြင်ပအခြေအနေများ- အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်များ၏ အကောင်းဆုံးအကျိုးသက်ရောက်မှုအတွက်၊ သင့်လျော်သောရေအပူချိန်၊ ကွဲပြားမှုနှင့် လူဦးရေဖွဲ့စည်းပုံ၊ ရေပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အခြားပလပ်စတစ်မျိုးစိတ်များ၊ အရည်အသွေးမြင့်အစာများ၊ ကောင်းမွန်စွာဖွံ့ဖြိုးပြီး ရောဂါကင်းသောငါးကြော်ရှိရန်လည်း အရေးကြီးပါသည်။ နှင့် သင့်လျော်သော stocking သိပ်သည်းဆ။

5. ပိုတက်စီယမ် dicarboxylateပိုတက်စီယမ် ဒိုင်ကာဘောဇိတ်ကို ပေါင်းထည့်ခြင်းသည် ပမာဏကို လျှော့ချနိုင်ပြီး ရည်ရွယ်ချက်ကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ရရှိနိုင်သည်။