Το διμυρμηκικό κάλιο δεν επηρεάζει την ανάπτυξη της γαρίδας, την επιβίωση

διμυρμηκικό κάλιο σε υδρόβια

Διμυρμηκικό κάλιο(PDF) είναι ένα συζευγμένο αλάτι που έχει χρησιμοποιηθεί ως μη αντιβιοτικό πρόσθετο ζωοτροφών για την προώθηση της ανάπτυξης των ζώων.Ωστόσο, πολύ περιορισμένες μελέτες έχουν τεκμηριωθεί σε υδρόβια είδη και η αποτελεσματικότητά τους είναι αντιφατική.

Μια προηγούμενη μελέτη για τον σολομό του Ατλαντικού έδειξε ότι οι δίαιτες που περιέχουν ιχθυάλευρα επεξεργασμένα με 1,4v PDF βελτίωσαν την αποτελεσματικότητα της τροφής και τον ρυθμό ανάπτυξης.Τα αποτελέσματα που βασίζονται στην ανάπτυξη της υβριδικής τιλάπιας έδειξαν επίσης ότι η προσθήκη 0,2 τοις εκατό PDF σε δοκιμαστικές δίαιτες αύξησε σημαντικά την ανάπτυξη και την αποτελεσματικότητα της τροφής και μείωσε τις βακτηριακές λοιμώξεις.

Αντίθετα, μια μελέτη νεανικής υβριδικής τιλάπιας έδειξε ότι η συμπλήρωση PDF σε ποσοστό έως και 1,2 τοις εκατό της δίαιτας δεν έδειξε βελτίωση στην απόδοση ανάπτυξης, παρά την σημαντική καταστολή των βακτηρίων του εντέρου.Με βάση τις περιορισμένες διαθέσιμες πληροφορίες, η αποτελεσματικότητα του PDF στην απόδοση των ψαριών φαίνεται να ποικίλλει ανάλογα με το είδος, το στάδιο ζωής, τα επίπεδα συμπληρωμάτων PDF, τη σύνθεση δοκιμής και τις συνθήκες καλλιέργειας.

Πειραματικό σχέδιο

διεξήγαγε μια δοκιμή ανάπτυξης στο Oceanic Institute στη Χαβάη των Η.Π.Α., για να αξιολογήσει την επίδραση του PDF στην απόδοση ανάπτυξης και την πεπτικότητα των λευκών γαρίδων του Ειρηνικού που καλλιεργήθηκαν σε σύστημα καθαρού νερού.Χρηματοδοτήθηκε από την Υπηρεσία Γεωργικής Έρευνας του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ και μέσω συμφωνίας συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας Fairbanks.

Νεανικές λευκές γαρίδες Ειρηνικού (Litopenaeus vannamei) καλλιεργήθηκαν σε εσωτερικό σύστημα ροής καθαρού νερού με αλατότητα 31 ppt και θερμοκρασία 25 βαθμούς-C.Ταΐστηκαν έξι δίαιτες δοκιμής με 35 τοις εκατό πρωτεΐνη και 6 τοις εκατό λιπίδια που περιείχαν PDF σε 0, 0,3, 0,6, 1,2 ή 1,5 τοις εκατό.

Για κάθε 100 γραμμάρια, η βασική δίαιτα διαμορφώθηκε έτσι ώστε να περιέχει 30,0 γραμμάρια άλευρα σόγιας, 15,0 γραμμάρια αλεύρι πολτός, 6,0 γραμμάρια αλεύρι καλαμαριού, 2,0 γραμμάρια πετρέλαιο μενχαδέν, 2,0 γραμμάρια λεκιθίνη σόγιας, 33,8 γραμμάρια γραμμάριο ολικής αλέσεως και 1 γραμμάριο ολικής αλέσεως οξειδίου. συστατικά (συμπεριλαμβανομένων μετάλλων και βιταμινών).Για κάθε δίαιτα, τέσσερις δεξαμενές 52-L ήταν εφοδιασμένες με 12 γαρίδες/δεξαμενή.Με αρχικό σωματικό βάρος 0,84 γραμμάρια, οι γαρίδες ταΐζονταν με το χέρι τέσσερις φορές την ημέρα μέχρι εμφανούς κορεσμού για οκτώ εβδομάδες.

Για τη δοκιμή πεπτικότητας, 120 γαρίδες με σωματικό βάρος από 9 έως 10 γραμμάρια καλλιεργήθηκαν σε καθεμία από τις 18 δεξαμενές των 550-L με τρεις δεξαμενές/διαιτητική επεξεργασία.Το οξείδιο του χρωμίου χρησιμοποιήθηκε ως εσωτερικός δείκτης για τη μέτρηση του συντελεστή φαινομενικής πεπτικότητας.

Αποτελέσματα

Η εβδομαδιαία αύξηση βάρους της γαρίδας κυμαινόταν από 0,6 έως 0,8 γραμμάρια και έτεινε να αυξάνεται σε θεραπείες με δίαιτες PDF 1,2 και 1,5 τοις εκατό, αλλά δεν διέφερε σημαντικά (P > 0,05) μεταξύ των διαιτητικών θεραπειών.Η επιβίωση των γαρίδων ήταν 97 τοις εκατό ή υψηλότερη στη δοκιμή ανάπτυξης.

Οι λόγοι μετατροπής τροφής (FCRs) ήταν παρόμοιοι για τις δίαιτες με 0,3 και 0,6 τοις εκατό PDF και αμφότερες ήταν χαμηλότερες από το FCR για τη δίαιτα PDF 1,2 τοις εκατό (P <0,05) Ωστόσο, οι FCR για τον έλεγχο, 1,2 και 1,5 τοις εκατό PDF οι δίαιτες ήταν παρόμοιες (P > 0,05).

Οι γαρίδες που τρέφονταν με δίαιτα 1,2 τοις εκατό είχαν χαμηλότερη πεπτικότητα (P <0,05) για ξηρή ύλη, πρωτεΐνες και ακαθάριστη ενέργεια από τις γαρίδες που ταΐστηκαν με τις άλλες δίαιτες (Εικ. 2).Ωστόσο, η πεπτικότητα των διαιτητικών λιπιδίων τους δεν επηρεάστηκε (P > 0,05) από τα επίπεδα PDF.

Προοπτικές

Αυτή η μελέτη έδειξε ότι η συμπλήρωση PDF έως και 1,5 τοις εκατό σε μια δίαιτα δεν επηρέασε την ανάπτυξη και την επιβίωση των γαρίδων που καλλιεργήθηκαν σε σύστημα καθαρού νερού.Αυτή η παρατήρηση ήταν παρόμοια με ένα προηγούμενο εύρημα με την υβριδική νεανική τιλάπια, αλλά διαφορετική από τα αποτελέσματα που βρέθηκαν σε έρευνα με σολομό Ατλαντικού και ανάπτυξη υβριδικής τιλάπιας.

Οι επιδράσεις του διαιτητικού PDF στο FCR και την πεπτικότητα αποκάλυψαν την εξάρτηση από τη δόση σε αυτή τη μελέτη.Είναι πιθανό το υψηλό FCR της δίαιτας PDF 1,2 τοις εκατό να οφείλεται στη χαμηλή πεπτικότητα της πρωτεΐνης, της ξηρής ουσίας και της ακαθάριστης ενέργειας για τη δίαιτα.Υπάρχουν πολύ περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις του PDF στην πεπτικότητα των θρεπτικών ουσιών σε υδρόβια είδη.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης ήταν διαφορετικά από εκείνα μιας προηγούμενης έκθεσης που έλεγε ότι η προσθήκη PDF σε ιχθυάλευρα κατά την περίοδο αποθήκευσης πριν από την επεξεργασία των ζωοτροφών αύξησε την πεπτικότητα των πρωτεϊνών.Οι διαφορετικές αποτελεσματικότητες του διαιτητικού PDF που βρέθηκαν στις τρέχουσες και προηγούμενες μελέτες μπορεί να οφείλονται στις διαφορετικές συνθήκες, όπως δοκιμή ειδών, σύστημα καλλιέργειας, διατροφική σύνθεση ή άλλες πειραματικές συνθήκες.Η ακριβής αιτία αυτής της ασυμφωνίας δεν ήταν σαφής και απαιτεί περαιτέρω έρευνα.

 


Ώρα δημοσίευσης: Οκτ-18-2021