Potasyum diformat(PDF), besi hayvanlarının büyümesini desteklemek için antibiyotik olmayan bir yem katkı maddesi olarak kullanılan konjuge bir tuzdur.Ancak suda yaşayan türlerde çok sınırlı sayıda çalışma belgelenmiştir ve etkinliği çelişkilidir.

Atlantik somonu üzerine yapılan önceki bir çalışma, 1,4v PDF ile işlenmiş balık unu içeren diyetlerin yem verimliliğini ve büyüme oranını iyileştirdiğini gösterdi.Hibrit tilapyanın büyümesine dayanan sonuçlar ayrıca test diyetlerine yüzde 0,2 PDF eklenmesinin büyümeyi ve yem verimliliğini önemli ölçüde artırdığını ve bakteriyel enfeksiyonları azalttığını gösterdi.

Buna karşılık, juvenil hibrit tilapia üzerinde yapılan bir çalışma, diyetin yüzde 1,2'sine kadar PDF takviyesinin, bağırsak bakterilerini önemli ölçüde baskılamasına rağmen büyüme performansında iyileşme göstermediğini gösterdi.Mevcut sınırlı bilgilere dayanarak, PDF'nin balık performansındaki etkinliğinin türe, yaşam evresine, PDF'nin takviye seviyelerine, test formülasyonuna ve kültür koşullarına bağlı olarak değiştiği görülmektedir.

Deneysel tasarım

PDF'nin temiz su sisteminde yetiştirilen Pasifik beyaz karidesinin büyüme performansı ve sindirilebilirliği üzerindeki etkisini değerlendirmek için ABD Hawaii'deki Okyanus Enstitüsü'nde bir büyüme denemesi gerçekleştirdi.ABD Tarım Bakanlığı Tarımsal Araştırma Servisi tarafından ve Alaska Üniversitesi Fairbanks ile yapılan işbirliği anlaşması yoluyla finanse edildi.

Juvenil Pasifik beyaz karidesi (Litopenaeus vannamei) 31 ppt tuzluluğa ve 25 derece-C sıcaklığa sahip, kapalı bir temiz su sisteminde kültürlendi.Yüzde 0, 0,3, 0,6, 1,2 ya da 1,5 oranında PDF içeren yüzde 35 protein ve yüzde 6 lipit içeren altı test diyetiyle beslendiler.

Her 100 gram için bazal diyet, 30,0 gram soya fasulyesi unu, 15,0 gram pollock unu, 6,0 gram kalamar unu, 2,0 gram menhaden yağı, 2,0 gram soya lesitini, 33,8 gram tam buğday, 1,0 gram krom oksit ve 11,2 gram diğerlerini içerecek şekilde formüle edildi. bileşenler (mineraller ve vitaminler dahil).Her diyet için dört adet 52 L'lik tank, 12 karides/tank olacak şekilde stoklandı.0,84 gramlık başlangıç ​​vücut ağırlığına sahip karidesler, sekiz hafta boyunca görünür doygunluğa kadar günde dört kez elle beslendi.

Sindirilebilirlik denemesi için, vücut ağırlığı 9 ila 10 gram olan 120 karides, üç tank/diyet tedavisi içeren 18, 550 L'lik tankların her birinde kültürlendi.Görünür sindirilebilirlik katsayısını ölçmek için bir iç işaretleyici olarak krom oksit kullanıldı.

Sonuçlar

Karideslerin haftalık ağırlık artışı 0,6 ila 0,8 gram arasında değişmiştir ve yüzde 1,2 ve 1,5 PDF diyetleriyle yapılan uygulamalarda artma eğilimi göstermiştir, ancak diyet tedavileri arasında önemli ölçüde farklı değildir (P > 0,05).Büyüme denemesinde karideslerin hayatta kalma oranı yüzde 97 veya daha yüksekti.

Yem dönüşüm oranları (FCR'ler), yüzde 0,3 ve 0,6 PDF'li diyetler için benzerdi ve her ikisi de, yüzde 1,2 PDF'li diyet için FCR'den daha düşüktü (P < 0,05). Ancak kontrol için FCR'ler, yüzde 1,2 ve 1,5 PDF diyetler benzerdi (P > 0.05).

Yüzde 1,2'lik diyetle beslenen karides, diğer diyetlerle beslenen karideslere göre kuru madde, protein ve brüt enerji açısından daha düşük sindirilebilirliğe (P < 0,05) sahipti (Şekil 2).Ancak diyetteki lipitlerin sindirilebilirliği PDF seviyelerinden etkilenmedi (P > 0.05).

Perspektifler

Bu çalışma, diyete yüzde 1,5'e kadar PDF takviyesinin, temiz su sisteminde yetiştirilen karideslerin büyümesini ve hayatta kalmasını etkilemediğini gösterdi.Bu gözlem, hibrit yavru tilapia ile ilgili daha önceki bir bulguya benzerdi ancak Atlantik somonu ve hibrit tilapyanın yetiştirilmesiyle yapılan araştırmada bulunan sonuçlardan farklıydı.

Diyet PDF'sinin FCR ve sindirilebilirlik üzerindeki etkileri bu çalışmada doza bağımlılığı ortaya çıkardı.Yüzde 1,2 PDF diyetinin yüksek FCR'sinin, diyet için protein, kuru madde ve brüt enerjinin düşük sindirilebilirliğinden kaynaklanmış olması mümkündür.Suda yaşayan türlerde PDF'nin besin sindirilebilirliği üzerindeki etkilerine ilişkin çok sınırlı bilgi vardır.

Bu çalışmanın sonuçları, yem işlemeden önce depolama döneminde balık ununa PDF eklenmesinin protein sindirilebilirliğini arttırdığını söyleyen önceki bir rapordan farklıydı.Mevcut ve önceki çalışmalarda bulunan diyet PDF'sinin farklı etkinlikleri, türlerin test edilmesi, kültür sistemi, diyet formülasyonu veya diğer deneysel koşullar gibi farklı koşullardan kaynaklanıyor olabilir.Bu tutarsızlığın kesin nedeni açık değildir ve daha fazla araştırma yapılmasını gerektirmektedir.