Betaine mempunyai kesan positif ke atas usus anak babi yang dipisahkan susu, tetapi sering dilupakan apabila mempertimbangkan kemungkinan suplemen untuk menyokong kesihatan usus atau mengurangkan masalah yang berkaitan dengan cirit-birit cerai susu.Menambah betaine sebagai nutrien berfungsi untuk memberi makan boleh menjejaskan haiwan dalam pelbagai cara.
Pertama, betaine mempunyai keupayaan penderma kumpulan metil yang sangat kuat, terutamanya dalam hati haiwan.Disebabkan oleh pemindahan kumpulan metil yang tidak stabil, sintesis pelbagai sebatian seperti metionin, karnitin dan kreatin dipertingkatkan.Oleh itu, betaine menjejaskan metabolisme protein, lipid dan tenaga haiwan, dengan itu mengubah komposisi karkas secara berfaedah.
Kedua, betaine boleh ditambah kepada makanan sebagai penembus organik pelindung.Betaine bertindak sebagai osmoprotectant, membantu sel-sel di seluruh badan mengekalkan keseimbangan cecair dan aktiviti selular, terutamanya semasa tempoh tekanan.Contoh yang terkenal ialah kesan bermanfaat betaine pada haiwan yang mengalami tekanan haba.
Pelbagai kesan berfaedah terhadap prestasi haiwan telah diterangkan sebagai hasil daripada suplemen betaine dalam bentuk anhydrous atau hidroklorida.Artikel ini akan menumpukan pada banyak kemungkinan untuk menggunakan betaine sebagai bahan tambahan makanan untuk menyokong kesihatan usus dalam anak babi yang dipisahkan susu.
Beberapa kajian betaine telah melaporkan kesan betaine terhadap penghadaman nutrien dalam ileum dan kolon babi.Pemerhatian berulang terhadap peningkatan kebolehcernaan serat dalam ileum (serat kasar atau gentian detergen neutral dan asid) mencadangkan bahawa betaine merangsang penapaian bakteria dalam usus kecil kerana enterosit tidak menghasilkan enzim pengurai gentian.Bahagian tumbuhan berserabut mengandungi nutrien yang boleh dibebaskan apabila gentian mikrob terurai.Oleh itu, peningkatan dalam penghadaman bahan kering dan abu kasar juga diperhatikan.Pada tahap keseluruhan saluran gastrousus, anak babi yang diberi diet 800 mg betaine/kg menunjukkan peningkatan penghadaman protein kasar (+6.4%) dan bahan kering (+4.2%).Di samping itu, kajian lain mendapati bahawa kebolehcernaan keseluruhan jelas protein mentah (+3.7%) dan ekstrak eter (+6.7%) telah dipertingkatkan dengan suplemen betaine pada 1250 mg/kg.
Satu sebab yang mungkin untuk peningkatan yang diperhatikan dalam penyerapan nutrien adalah kesan betaine pada pengeluaran enzim.Kajian in vivo baru-baru ini mengenai kesan suplemen betaine dalam anak babi yang dicerai susu menilai aktiviti enzim pencernaan (amilase, maltase, lipase, trypsin dan chymotrypsin) dalam digesta (Rajah 1).Aktiviti semua enzim meningkat, kecuali maltase, dan kesan betaine lebih ketara pada dos 2500 mg betaine/kg makanan berbanding pada dos 1250 mg/kg makanan.Peningkatan aktiviti mungkin disebabkan oleh peningkatan pengeluaran enzim, tetapi mungkin juga disebabkan oleh peningkatan kecekapan pemangkin enzim.Eksperimen in vitro telah menunjukkan bahawa aktiviti trypsin dan amilase dihalang dengan mewujudkan tekanan osmotik tinggi melalui penambahan NaCl.Dalam eksperimen ini, penambahan betaine pada pelbagai kepekatan memulihkan kesan perencatan NaCl dan meningkatkan aktiviti enzim.Walau bagaimanapun, apabila tiada natrium klorida ditambahkan ke dalam larutan penimbal, kompleks kemasukan betaine tidak mempunyai kesan ke atas aktiviti enzim pada kepekatan yang lebih rendah, tetapi menunjukkan kesan perencatan pada kepekatan yang agak tinggi.
Prestasi pertumbuhan yang lebih baik dan kadar penukaran makanan telah dilaporkan dalam babi yang diberi diet betaine, serta penghadaman yang lebih baik.Menambah betaine pada diet babi juga mengurangkan keperluan tenaga haiwan.Hipotesis untuk kesan yang diperhatikan ini ialah apabila betaine tersedia untuk mengekalkan tekanan osmotik intraselular, keperluan untuk pam ion (proses yang memerlukan tenaga) dikurangkan.Oleh itu, dalam situasi di mana pengambilan tenaga adalah terhad, kesan suplemen betaine dijangka lebih besar dengan meningkatkan pertumbuhan dan bukannya dengan mengekalkan keperluan tenaga.
Sel-sel epitelium dinding usus mesti menghadapi keadaan osmotik yang sangat berubah-ubah yang dicipta oleh kandungan lumen usus semasa pencernaan nutrien.Pada masa yang sama, sel epitelium usus ini penting untuk mengawal pertukaran air dan pelbagai nutrien antara lumen usus dan plasma.Untuk melindungi sel daripada keadaan yang teruk ini, betaine adalah penembus organik yang penting.Jika anda melihat kepekatan betaine dalam pelbagai tisu, anda dapat melihat bahawa tisu usus mempunyai tahap betaine yang agak tinggi.Di samping itu, telah diperhatikan bahawa tahap ini mungkin dipengaruhi oleh kepekatan betaine diet.Sel yang seimbang akan mempunyai kapasiti proliferatif yang lebih baik dan kestabilan yang baik.Ringkasnya, para penyelidik mendapati bahawa peningkatan paras betaine dalam babi meningkatkan ketinggian vili duodenum dan kedalaman kriptus ileal, dan vili menjadi lebih seragam.
Dalam kajian lain, peningkatan ketinggian villous tanpa kesan pada kedalaman crypt boleh diperhatikan dalam duodenum, jejunum, dan ileum.Kesan perlindungan betaine pada struktur usus mungkin lebih penting dalam penyakit tertentu (osmotik), seperti yang diperhatikan dalam ayam pedaging dengan coccidia.
Penghalang usus terutamanya terdiri daripada sel epitelium yang dilekatkan antara satu sama lain melalui protein simpang ketat.Keutuhan penghalang ini adalah penting untuk menghalang kemasukan bahan berbahaya dan bakteria patogen yang boleh menyebabkan keradangan.Dalam babi, kesan negatif pada penghalang usus dianggap sebagai hasil daripada pencemaran makanan dengan mikotoksin atau salah satu kesan negatif tekanan haba.
Untuk mengukur kesan pada kesan penghalang, garisan sel sering diuji secara in vitro dengan mengukur rintangan elektrik transepithelial (TEER).Penambahbaikan dalam TEER telah diperhatikan dalam banyak eksperimen in vitro kerana penggunaan betaine.TEER berkurangan apabila sel terdedah kepada suhu tinggi (42°C) (Rajah 2).Penambahan betaine pada medium pertumbuhan sel-sel yang dipanaskan ini mengatasi penurunan TEER, menunjukkan peningkatan termotoleransi.Di samping itu, kajian in vivo dalam anak babi mendedahkan peningkatan ekspresi protein simpang ketat (occludin, claudin1 dan zonula occlusions-1) dalam tisu jejunal haiwan yang menerima betaine pada dos 1250 mg/kg berbanding kumpulan kawalan.Di samping itu, aktiviti diamine oksidase, penanda kerosakan mukosa usus, telah dikurangkan dengan ketara dalam plasma babi ini, menunjukkan halangan usus yang lebih kuat.Apabila betaine ditambah kepada diet babi penamat, peningkatan kekuatan tegangan usus diukur semasa penyembelihan.
Baru-baru ini, beberapa kajian telah mengaitkan betaine dengan sistem antioksidan dan menerangkan pengurangan radikal bebas, pengurangan tahap malondialdehid (MDA) dan peningkatan dalam aktiviti glutathione peroksidase (GSH-Px).Satu kajian baru-baru ini dalam anak babi menunjukkan bahawa aktiviti GSH-Px dalam jejunum telah meningkat, manakala diet betaine tidak mempunyai kesan ke atas MDA.
Betaine bukan sahaja bertindak sebagai osmoprotectant pada haiwan, tetapi pelbagai bakteria boleh mengumpul betaine melalui sintesis de novo atau pengangkutan dari persekitaran.Terdapat bukti bahawa betaine mungkin mempunyai kesan positif terhadap flora bakteria saluran gastrousus anak babi yang diputuskan susu.Jumlah bilangan bakteria ileal meningkat, terutamanya bifidobakteria dan lactobacilli.Di samping itu, bilangan Enterobacteriaceae yang lebih rendah dikesan dalam najis.
Kesan terakhir betaine yang diperhatikan pada kesihatan usus dalam anak babi yang dicerai susu adalah pengurangan dalam kejadian cirit-birit.Kesan ini mungkin bergantung kepada dos: suplemen diet dengan betaine pada dos 2500 mg/kg adalah lebih berkesan dalam mengurangkan kejadian cirit-birit berbanding betaine pada dos 1250 mg/kg.Walau bagaimanapun, prestasi anak babi weaner adalah serupa pada kedua-dua tahap suplemen.Penyelidik lain telah menunjukkan kadar cirit-birit dan morbiditi yang lebih rendah dalam anak babi yang diputuskan susu apabila ditambah dengan 800 mg/kg betaine.
Menariknya, betaine hydrochloride mempunyai potensi kesan pengasidan sebagai sumber betaine.Dalam bidang perubatan, suplemen betaine hydrochloride sering digunakan dalam kombinasi dengan pepsin untuk membantu orang yang mengalami masalah perut dan penghadaman.Dalam kes ini, betaine hydrochloride berfungsi sebagai sumber asid hidroklorik yang selamat.Walaupun tiada maklumat tersedia mengenai harta ini apabila betaine hydrochloride dimasukkan dalam makanan anak babi, ia mungkin penting.Adalah diketahui bahawa dalam anak babi yang diputuskan susu pH gastrik boleh agak tinggi (pH > 4), dengan itu mengganggu pengaktifan enzim pengurai protein pepsin dalam pepsinogen prekursornya.Pencernaan protein yang optimum adalah penting bukan sahaja supaya haiwan dapat memanfaatkan sepenuhnya nutrien ini.Di samping itu, protein yang tidak dicerna dengan baik boleh menyebabkan pembiakan patogen oportunistik yang tidak perlu dan memburukkan lagi masalah cirit-birit selepas bercerai susu.Betaine mempunyai nilai pKa yang rendah iaitu kira-kira 1.8, yang menyebabkan betaine hydrochloride tercerai apabila ditelan, mengakibatkan pengasidan gastrik.Pengasidan semula sementara ini telah diperhatikan dalam kajian awal manusia dan dalam kajian anjing.Anjing yang sebelum ini dirawat dengan pengurang asid mengalami penurunan mendadak dalam pH gastrik daripada kira-kira pH 7 kepada pH 2 selepas satu dos 750 mg atau 1500 mg betaine hidroklorida.Walau bagaimanapun, dalam anjing kawalan yang tidak menerima ubat, pH gastrik menurun dengan ketara.Kira-kira 2, tanpa mengira pengambilan betaine HCl.
Betaine has a positive effect on the intestinal health of weaned piglets. This literature review highlights the various capabilities of betaine to support nutrient digestion and absorption, improve physical defense barriers, influence the microbiota and enhance defense in piglets. References available upon request, contact Lien Vande Maele, maele@orffa.com