استفاده از اسیدهای آلی می تواند عملکرد رشد جوجه های گوشتی و خوک های در حال رشد را بهبود بخشد.پاولیکس و همکاران(1996) آزمایش تیتراسیون دوز را برای ارزیابی اثر افزایش سطح دی کربوکسیلات پتاسیم بر عملکرد خوکچه های در حال رشد انجام داد.0، 0.4، 0.8، 1.2، 1.6، 2.0، 2.4 و 2.8٪دی کربوکسیلات پتاسیمبه غذای افتتاحیه خوکچه هایی که با رژیم غذایی مبتنی بر دانه سویای ذرت تغذیه می شدند، اضافه شدند.میانگین افزایش روزانه، مصرف خوراک روزانه و ضریب تبدیل غذایی گروه دی کربوکسیلات پتاسیم به ترتیب 13، 9 درصد و 4 درصد افزایش یافت.در مقایسه با گروه درمان نشده، افزودن 2% PD باعث افزایش وزن بدن تا 22% شد.با توجه به حداکثر سطح اضافه ثبت شده توسط مقامات اروپایی 1.8٪، افزایش وزن را می توان تا 14٪ افزایش داد.مصرف خوراک در همان دوز افزایش یافت.نرخ تبدیل خوراک (FCR) به صورت خطی با افزایش PD، از 1.59 به 1.47 کاهش یافت.برخی از محققان اثر PD بر عملکرد خوکچه را بررسی کرده اند.جدول 1 نتایج تجربی اثرات PD بر افزایش وزن (WG) و FCR را خلاصه می کند.

اثرات دی کربوکسیلات پتاسیم بر افزایش وزن حیوانات و تبدیل خوراک

دی کربوکسیلات پتاسیمبه عنوان یک محرک رشد غیر آنتی بیوتیکی ثبت شده است که هدف آن جایگزینی آنتی بیوتیک ها در خوراک و اطمینان از دسترسی مصرف کنندگان به محصولات ایمن تر است.بنابراین، مزایای استفاده از دی کربوکسیلات پتاسیم را باید با اثرات مصرف معمول آنتی بیوتیک های خوراک مقایسه کرد.تایلوسین یکی از آنتی بیوتیک های رایج خوراک خوک است.دانیلسن (1998) عملکرد رشد خوکهایی را که با آنتی بیوتیک پروموتور رشد تیلوزین یا PD درمان شده بودند، مقایسه کرد.نتایج نشان داد که دی کربوکسیلات پتاسیم می تواند جایگزین آنتی بیوتیک های خوراکی بدون اثر منفی بر عملکرد دام شود.مطالعات نشان داده اند که دی کربوکسیلات پتاسیم عملکرد رشد حیوانات را بهبود می بخشد و عملکرد ضد باکتریایی دی کربوکسیلات پتاسیم عامل اصلی موثر بر عملکرد رشد است.

اثر اسیدهای آلی بر عملکرد رشد نه تنها به اثر نامطلوب اسیدهای آلی بر میکروارگانیسم ها، بلکه به کاهش pH روده نیز مربوط می شود.علاوه بر این، یون های منفی اسید تأثیر مثبتی بر همزیستی فلور روده دارند.همه این اثرات باعث کاهش متابولیسم میانی و کمک به بهبود عملکرد رشد می شود.بهبود استفاده از مواد مغذی تا حدودی به دلیل کاهش رقابت میکروبی برای مواد مغذی است، اما همچنین نتیجه هضم آنزیمی موثرتر مواد مغذی است.راث و همکاران(1998) گزارش داد که 1.8٪ مکمل PD قابلیت هضم را بهبود می بخشد، که عمدتاً منعکس کننده تغییرات فعالیت میکروبیوتای روده است.از آنجایی که حدود 80 درصد از نیتروژن موجود در مدفوع از میکروارگانیسم ها می آید، نتایج آنها نشان می دهد که مکمل PD می تواند با بهبود هضم آنزیمی روده کوچک، مقدار مواد مغذی قابل تخمیر وارد شده به روده عقبی را کاهش دهد.آنها همچنین پیشنهاد کردند که ممکن است وضعیت لاغر لاشه را با تسهیل آمینو اسیدها برای رسوب پروتئین در بدن بهبود بخشد.Partanene و Mroz (1999) اشاره کردند که منابع پروتئینی با کیفیت پایین نسبت به منابع پروتئینی با کیفیت بالا تأثیر بیشتری بر بهبود قابلیت هضم پروتئین دارند.

دی کربوکسیلات پتاسیم می تواند افزایش وزن حیوانات، مصرف خوراک و تبدیل خوراک را بهبود بخشد.بهبود عملکرد رشد برابر با محرک رشد است.از این رو دی کربوکسیلات پتاسیم به دلیل خواص عالی به جایگزینی موثر برای آنتی بیوتیک های خوراکی تبدیل شده است.تاثیر بر میکرو فلور به عنوان روش اصلی عمل در نظر گرفته می شود و خطر مقاومت میکروبی وجود ندارد.میزان بروز E. coli و سالمونلا را در محصولات گوشتی کاهش می دهد.