Betaina, znana również jako wewnętrzna sól trimetylowa glicyny, jest nietoksycznym i nieszkodliwym związkiem naturalnym, alkaloidem czwartorzędowej aminy.Jest to biały kryształ pryzmatyczny lub liściasty o wzorze cząsteczkowym c5h12no2, masie cząsteczkowej 118 i temperaturze topnienia 293 ℃.Ma słodki smak i jest substancją podobną do witamin.Ma silne właściwości zatrzymywania wilgoci, łatwo wchłania wilgoć i rozpływa się w temperaturze pokojowej.Typ uwodniony jest rozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu oraz słabo rozpuszczalny w eterze.Betaina ma silną strukturę chemiczną, wytrzymuje wysoką temperaturę 200 ℃ i ma silną odporność na utlenianie.Badania to wykazałybetainamoże częściowo zastąpić metioninę w metabolizmie zwierząt.

Betainamoże całkowicie zastąpić metioninę w dostawie metylu.Z jednej strony metionina służy jako substrat do tworzenia białek, z drugiej zaś uczestniczy w metabolizmie metylu jako donor metylu.Betainamoże promować aktywność metylotransferazy homocysteinowej betainy w wątrobie i wspólnie dostarczać aktywny metyl, dzięki czemu homocysteina będąca produktem demetylacji metioniny może zostać zmetylowana do postaci metioniny od zera, tak aby stale dostarczać metyl do metabolizmu organizmu przy ograniczonej ilości metioniny jako nośnika i betaina jako źródło metylu. Następnie większość metioniny jest wykorzystywana do tworzenia białek, które mogą oszczędzać metioninę i zużywać energię.Razem betaina ulega dalszej degradacji po metylacji do seryny i glicyny, a następnie zwiększa stężenie aminokwasów we krwi (Kamoun, 1986).

Betaina zwiększała zawartość metioniny, seryny i glicyny w surowicy.Puchała i in.Miał podobny efekt eksperymentalny na owcach.Betaina może dodawać aminokwasy, takie jak arginina, metionina, leucyna i glicyna do surowicy i całkowitą ilość aminokwasów w surowicy, a następnie wpływać na wydalanie auksyny;Betainamoże promować konwersję kwasu asparaginowego do kwasu n-metyloasparaginowego (NMA) poprzez energiczny metabolizm metylu, a NMA może wpływać na skład i wydalanie auksyny w podwzgórzu, a następnie na poziom auksyny w organizmie.