Gedeeltelijke vervanging van vismeel door sojameel (SBM) als duurzaam en economisch alternatief is onderzocht bij een aantal commercieel gerichte aquacultuursoorten, waaronder zoetwaterregenboogforel (Oncorhynchus mykiss).Soja en andere plantaardige materialen bevatten echter hoge niveaus aan saponinen en andere anti-nutritionele factoren die bij veel van deze vissen subacute enteritis van de distale darm veroorzaken.Deze aandoening wordt gekenmerkt door verhoogde darmpermeabiliteit, ontsteking en morfologische afwijkingen die leiden tot verminderde voerefficiëntie en verminderde groei.

Bij regenboogforel is aangetoond dat het opnemen van SBM boven 20% van het dieet soja-enteritis veroorzaakt, waardoor een fysiologische drempel wordt gelegd op het niveau dat kan worden vervangen door een standaard aquacultuurdieet.Eerder onderzoek heeft een aantal mechanismen onderzocht om deze enteritis te bestrijden, waaronder manipulatie van het darmmicrobioom, verwerking van ingrediënten om anti-voedingsfactoren te verwijderen, en antioxidanten en probiotische additieven.Een onontdekte aanpak is de opname van trimethylamineoxide (TMAO) in aquacultuurvoeders.TMAO is een universeel cytoprotectant, dat zich in talrijke soorten ophoopt als eiwit- en membraanstabilisator.Hier testen we het vermogen van TMAO om de stabiliteit van de enterocyten te verbeteren en het inflammatoire HSP70-signaal te onderdrukken, waardoor soja-geïnduceerde enteritis wordt bestreden en dit leidt tot verhoogde voerefficiëntie, retentie en groei bij zoetwaterregenboogforel.Verder onderzoeken we of oplosbare zeevisvloeistoffen, een rijke bron van TMAO, kunnen worden gebruikt als een economisch praktische manier om dit additief toe te dienen, waardoor de toepassing ervan op commerciële schaal mogelijk wordt.

Gekweekte regenboogforellen (Troutlodge Inc.) werden met een gemiddeld aanvankelijk gewicht van 40 g en n=15 per tank uitgezet in drievoudige behandelingstanks.De tanks kregen een van de zes diëten te eten, bereid op basis van verteerbare voedingsstoffen, die 40% verteerbaar eiwit en 15% ruw vet opleverden en voldeden aan de ideale aminozuurconcentraties.Het dieet omvatte een vismeel 40-controle (% van het droge dieet), SBM 40, SBM 40 + TMAO 3 g kg^-1, SBM 40 + TMAO 10 g kg^-1, SBM 40 + TMAO 30 g kg^-1en SBM 40 + 10% visoplosbare stoffen.Tanks werden tweemaal daags gevoed tot schijnbare verzadiging gedurende 12 weken en er werden fecale, proximale, histologische en moleculaire analyses uitgevoerd.

De resultaten van dit onderzoek zullen worden besproken, evenals het nut van het opnemen van TMAO om een ​​hoger gebruik van Amerikaanse sojaproducten in aquafeeds voor zalmachtigen mogelijk te maken.