Er worden voortdurend verschillende voedingsstrategieën getest om de vleeskwaliteit van vleeskuikens te verbeteren.Betaïne bezit speciale eigenschappen om de vleeskwaliteit te verbeteren, omdat het een belangrijke rol speelt bij het reguleren van de osmotische balans, het voedingsstoffenmetabolisme en de antioxidantcapaciteit van vleeskuikens.Maar in welke vorm moet het worden aangeboden om alle voordelen ervan te kunnen benutten?

In een recente studie gepubliceerd in Poultry Science probeerden onderzoekers bovenstaande vraag te beantwoorden door de groeiprestaties en vleeskwaliteit van vleeskuikens te vergelijken met de twee vormen van vleeskuikens.betaïne: watervrij betaïne en hydrochloride-betaïne.

Betaïne is voornamelijk verkrijgbaar als voeradditief in chemisch gezuiverde vorm.De meest populaire vormen van betaïne van voedingskwaliteit zijn watervrij betaïne en hydrochloride-betaïne.Met de toenemende consumptie van kippenvlees zijn er intensieve landbouwmethoden geïntroduceerd in de vleeskuikenproductie om de productiviteit te verbeteren.Deze intensieve productie kan echter negatieve gevolgen hebben voor vleeskuikens, zoals een slecht welzijn en een verminderde vleeskwaliteit.

Effectief antibioticaalternatief bij pluimvee

De overeenkomstige tegenstrijdigheid is dat het verbeteren van de levensstandaard betekent dat consumenten beter smakende en kwalitatief betere vleesproducten verwachten.Daarom is een verscheidenheid aan voedingsstrategieën geprobeerd om de vleeskwaliteit van slachtkuikens te verbeteren, waarbij betaïne aanzienlijke aandacht heeft gekregen vanwege de nutritionele en fysiologische functies ervan.

Watervrij versus hydrochloride

Veel voorkomende bronnen van betaïne zijn suikerbieten en hun bijproducten, zoals melasse.Niettemin is betaïne ook verkrijgbaar als voeradditief met de meest populaire vormen van feed-gradebetaïnezijnde watervrij betaïne en hydrochloride-betaïne.

Over het algemeen speelt betaïne, als methyldonor, een belangrijke rol bij het reguleren van de osmotische balans, het voedingsstoffenmetabolisme en het antioxidantvermogen van vleeskuikens.Vanwege de verschillende moleculaire structuren vertoont watervrij betaïne een grotere oplosbaarheid in water vergeleken met hydrochloride-betaïne, waardoor het osmotische vermogen ervan toeneemt.Omgekeerd induceert hydrochloride-betaïne een pH-daling in de maag, waardoor mogelijk de opname van voedingsstoffen wordt beïnvloed op een manier die verschilt van watervrij betaïne.

De diëten

Deze studie had tot doel het effect van 2 vormen van betaïne (watervrij betaïne en hydrochloride betaïne) op de groeiprestaties, vleeskwaliteit en antioxidantcapaciteit van vleeskuikens te onderzoeken.In totaal werden 400 pas uitgekomen mannelijke vleeskuikens willekeurig verdeeld in 5 groepen en kregen 5 diëten te eten tijdens een 52 dagen durende voerproef.

De twee betaïnebronnen werden zo geformuleerd dat ze equimolair zijn.De diëten waren als volgt.
Controle: Vleeskuikens in de controlegroep kregen een basaal dieet van maïs-sojameel
Watervrij betaïnedieet: Basisdieet aangevuld met 2 concentratieniveaus van 500 en 1.000 mg/kg watervrij betaïne
Hydrochloride-betaïne dieet: Basaal dieet aangevuld met 2 concentratieniveaus van 642,23 en 1284,46 mg/kg hydrochloride-betaïne.

Groeiprestaties en vleesopbrengst

In deze studie verbeterde het dieet aangevuld met een hoge dosis watervrij betaïne de gewichtstoename en de voeropname aanzienlijk, verlaagde de FCR en verhoogde de borst- en dijspieropbrengst in vergelijking met zowel de controlegroep als de hydrochloride-betaïnegroep.De toename van de groeiprestaties ging ook gepaard met een toename van de eiwitafzetting waargenomen in de borstspier: hoge dosis watervrij betaïne verhoogde het ruwe eiwitgehalte in de borstspier aanzienlijk (met 4,7%), terwijl de hoge dosis hydrochloride-betaïne het ruwe eiwitgehalte in de borstspieren numeriek verhoogde. (met 3,9%).

Er werd gesuggereerd dat dit effect mogelijk te wijten is aan het feit dat betaïne kan deelnemen aan de methioninecyclus om methionine te sparen door als methyldonor te fungeren, waardoor er meer methionine kan worden gebruikt voor de synthese van spiereiwitten.Dezelfde toeschrijving werd ook gegeven aan de rol van betaïne bij het reguleren van myogene genexpressie en de insuline-achtige groeifactor-1-signaleringsroute die een toename van de afzetting van spiereiwitten bevordert.

Bovendien werd benadrukt dat de watervrije betaïne zoet smaakt, terwijl hydrochloride-betaïne bitter smaakt, wat de smakelijkheid van het voer en de voeropname van vleeskuikens kan beïnvloeden.Bovendien is het proces van de vertering en absorptie van voedingsstoffen afhankelijk van een intact darmepitheel, zodat de osmotische capaciteit van betaïne de verteerbaarheid positief kan beïnvloeden.Watervrij betaïne vertoont een beter osmotisch vermogen dan hydrochloride-betaïne vanwege de hogere oplosbaarheid ervan.Daarom kunnen vleeskuikens die gevoerd worden met watervrij betaïne een betere verteerbaarheid hebben dan vleeskuikens die hydrochloride-betaïne gevoerd krijgen.

Post-mortem anaerobe glycolyse van de spieren en het vermogen tot antioxidanten zijn twee belangrijke indicatoren voor de vleeskwaliteit.Na een bloeding verandert het stoppen van de zuurstoftoevoer het spiermetabolisme.Dan treedt onvermijdelijk anaerobe glycolyse op, die de accumulatie van melkzuur stimuleert.

In deze studie verminderde een dieet aangevuld met hoge doses watervrij betaïne het lactaatgehalte in de borstspieren aanzienlijk.Ophoping van melkzuur is de belangrijkste reden voor de daling van de pH-waarde in de spieren na het slachten.De hogere pH van de borstspieren bij suppletie met hoge doses betaïne in dit onderzoek suggereerde dat betaïne de post-mortem-glycolyse van de spieren zou kunnen beïnvloeden om lactaataccumulatie en eiwitdenaturatie te verminderen, wat op zijn beurt het druppelverlies vermindert.

Vleesoxidatie, vooral lipideperoxidatie, is een belangrijke reden voor de verslechtering van de vleeskwaliteit, waardoor de voedingswaarde afneemt en tegelijkertijd textuurproblemen ontstaan.In deze studie verminderde een dieet aangevuld met hoge doses betaïne het gehalte aan MDA in de borst- en dijspieren aanzienlijk, wat aangeeft dat betaïne oxidatieve schade kon verlichten.

De mRNA-expressies van antioxidantgenen (Nrf2 en HO-1) waren meer opgereguleerd in de watervrije betaïnegroep dan bij het hydrochloride-betaïnedieet, wat overeenkomt met een grotere verbetering in de antioxidantcapaciteit van de spieren.

Aanbevolen dosering

Uit dit onderzoek concludeerden de onderzoekers dat watervrij betaïne betere effecten vertoont dan hydrochloride-betaïne bij het verbeteren van de groeiprestaties en de opbrengst aan borstspieren bij vleeskuikens.Watervrije betaïne (1.000 mg/kg) of equimolaire hydrochloride-betaïne-suppletie zou ook de vleeskwaliteit van vleeskuikens kunnen verbeteren door het lactaatgehalte te verlagen om de uiteindelijke pH-waarde van de spieren te verhogen, de verdeling van het vleeswater te beïnvloeden om druppelverlies te verminderen en de antioxidantcapaciteit van de spieren te vergroten.Gezien zowel de groeiprestaties als de vleeskwaliteit werd 1.000 mg/kg watervrij betaïne aanbevolen voor vleeskuikens.